Dag 31. Livingstone Island en Falls (11 augustus)
Blijf op de hoogte en volg Marije
11 Augustus 2013 | Zambia, Livingstone
Vervolgens zijn we lopend naar de Victoria Falls gegaan. Ook dit was voor mij de tweede (of eigenlijk derde) keer, maar zeker de moeite waard. Ik denk dat je daar niet snel uitgekeken raakt. Het is net als wanneer je in Nederland eens in de zoveel tijd naar het strand of naar het bos gaat, dat blijft ook heerlijk en iedere keer weer mooi. Zo ook de Falls. Het leuke is dat ook bij de Falls zelf je het veranderende seizoen kunt merken (eind van de winter nadert, het droge seizoen). Werden we twee weken nog behoorlijk nat op de brug halverwege, nu waren het echter wat verfrissende spettertjes. Daarna weer het pat naar ‘Boiling Pot’ gelopen. Een prachtige route, die lekker wat uithoudingsvermogen vergt, zeker terug omhoog. Weer een hele hoop Baboons (apen) gezien en weer ontzettend leuke filmpjes en foto’s gemaakt van spelende en vechtende baby-aapjes, moeders etc. Nu heb ik echt mijn tijd genomen voor de afdaling én heb ik minstens een half uur met Simone en Janet onderaan bij Boiling Pot op de rotsen gezeten en genoten van het fantastische uitzicht, het rustgevende geluid van het neerkletterende water, het verfrissende water van de Falls… het was gewoon in één woord geweldig! Twee weken geleden heb ik daar hooguit 5 min gezeten omdat iedereen weer omhoog wilde. Nu waren er gelukkig twee mensen meer die ook langer wilden genieten van dit mooie moment. Daarna weer de klim omhoog, heerlijk die fysieke uitdaging (al vond niet iedereen dat van de groep, hihi), want sporten mis ik hier wel. Uiteindelijk hebben we ons weer een hele tijd, 3,5 uur, vermaakt bij de Victoria Falls en heb ik definitief ‘afscheid’ genomen van dit prachtige Wereldwonder.
Bij de lodge aangekomen nog een uurtje bij het zwembad kunnen liggen en een verfrissende duik kunnen nemen om vervolgens alweer te douchen en klaar te maken voor het uiteten deze avond. Nog wel even snel de foto’s van vandaag veilig gesteld op de computer en harde schijf. Om 19.00 zaten we weer met een hele groep bij restaurant Zambezi, hopend op een betere service dan vorige week. Het was nog niet zoals we in Nederland gewend zijn, maar na 1 uur en 20 minuten had iedereen zijn eten, en wat voor eten! Ik had geluk, ze hadden nog voor drie mensen de spareribs van krokodil. Eén woord voor: amazing! Zowel de grootte als de smaak/marinade, fantastisch… De rips waren zeker twee misschien wel drie keer zo groot als normale spareribs in Nederland. Al met al was het toch alweer 21.50 voor we terug waren. Dan is het tijd om de blog af te schrijven en je bed alweer op te zoeken. Er staat me een drukke maar enorm gave week te wachten (denk ik).
Morgen begin ik met het medische project, en wat kijk ik daar naar uit zeg! Voor de middag staat er …. op het programma. Verder zullen er weer een aantal mensen vertrekken en komt er slechts één Belgisch meisje voor terug. Vind ik niet zo heel erg, blijft de groep eens een keer een beetje stabiel zeg maar.
-
12 Augustus 2013 - 21:56
Josien, Sara En Bertus:
Hoi Marije,
We hebben je verslagen met heel veel plezier gelezen. Op ons vakantie-adres konden we niet reageren Maar hierbij; we vnden het hartstikke stoer wat je doet!
Liefs,
Josien, Sara en Bertus -
14 Augustus 2013 - 10:21
Willyanne:
Dag lieve Marije,
Inderdaad hartstikke stoer. Over de rand kijken zonder hekje ervoor! Jakkes!
Maar die dieren zijn echt het einde. Wat zou ik dat ook graag willen zien.
Zien he, niet eten....
Liefs, Willyanne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley