Dag 7. Arequipa (20-7)

Onze nachtbus was een uur te laat, dus vertrokken we pas om 23.30 richting Arequipa. Om 00.00 kregen we een bijzondere verassing; avondeten. Het leek wel het vliegtuig. Gelukkig was dit beter te eten (rijst met een soort kipcurry). Na dit bijzondere eten en vooral tijdstip gingen de lichten snel uit en konden de ligstoelen naar achteren. Marije heeft vrij goed kunnen slapen, Yvonne helaas wat minder. Om 9.30 kwamen we aan in Arequipa, waar dit keer niemand ons stond op te wachten. Taxi’s hoef je niet zelf om te vragen, over het algemeen wordt je door hen bestormd. Al snel konden we dus een betrouwbaar uitziende taxi instappen. We konden gelukkig meteen inchecken in het opnieuw mooie en vrij grote hotel. Eigenlijk bestaat het uit verschillende delen, het lijkt wel een soort doolhof van trappetjes, gangetjes, verschillende huisjes en andere ruimtes. Er zijn meerdere tuinen aanwezig met heerlijke hangmatten, ligstoelen en schommelbankjes en ook nu weer een zwembad. Het Belgische gezin van de vorige dag ontmoetten we al bij de nachtbus en ze blijken ook nog in ons hotel te zitten. Ook de Denen doken hier weer op. Grappig om in dit onbekende land toch steeds weer ‘bekenden’ tegen te komen. Aan het eind van de ochtend zijn we met een kaart en de fantastische reisgids van National Geographic van Yvonne, op eigen houtje de stad gaan verkennen. Hoewel we op een bijzonder tijdstip in de bus nog een diner voorgeschoteld kregen, was er geen sprake van een ontbijt. Het ontbijt en de lunch hebben we eenmaal in de stad daarom maar gecombineerd. We zijn ons in een bakkerij, waar de meest heerlijke dingen verkocht werden, goed te buiten gegaan. We zullen verder niet in detail treden, haha. Het weer is nog steeds heerlijk, zo rond de 27 graden. ’s Avonds koelt het wel af.

Even iets over de stad Arequipa dan. Volgens een legende kreeg Arequipa zijn naam in de 14e eeuw toen een Inca door de streek reisde, zijn soldaten vroegen of ze konden blijven in het vruchtbare gebied met een aangenaam klimaat. In het Quechua antwoorde hij: ‘Ari, quepay’, ‘ja blijf’. De stad ligt op 2380 meter hoogte in een vallei in de westelijke Andes en wordt omringt door vulkanen van bijna 7000 meter hoog. Bijvoorbeeld de Misti (5800 meter), Coropuna (6400 meter) en de Mismi (5600 meter) welke de bron van de Amazone is. Van de hoogte hebben we tot nog toe gelukkig weinig last. Het woestijnlandschap hebben we hier inmiddels verruild voor veel meer groen, zelfs een riviertje en de eerste koeien en een spoorlijn zijn gesignaleerd. Het verkeer is hier trouwens iets minder chaotisch dan in de vorige steden. Wij zitten in het oude stadscentrum waar je wordt omgeven door prachtige oude kollossale gebouwen zoals kathedralen, kerken en een klooster die op de UNESCO erfgoedlijst staat. In één van de kerken was vandaag een soort dienst/feest aan de gang waar we even bij hebben staan luisteren. In het midden van de stad bevindt zich een prachtig plein waar de Peruaanse vlag in grote getalen met trots wappert. Opvallend is dat de koloniale gebouwen alle aardbevingen goed hebben doorstaan. Ze zijn gemaakt van vulkanisch sillar, hierdoor krijgen ze hun witte kleur.

’s Avonds hebben we alpaca gegeten in een klein Peruaans restaurantje waar we de enige gasten waren. Dit dier is net als de lama familie van de kameel. Zo’n 80% van de wereldpopulatie alpaca’s leeft in hooglanden van Zuid-Peru. De smaak van het vlees is overigens prima. ’s Avonds kwamen we niet verder dan een warme douche en een zelf gezet kopje thee, gezien de vermoeidheid.
Voor morgen hebben we nog geen concrete plannen. We willen eigenlijk nog een tour zien te boeken, maar hier in de stad zelf en omgeving is, naast de mooie gebouwen in de binnenstad, niet heel veel te beleven. Een mooi uitkijkpunt staat in ieder geval op het programma, we willen graag de vulkanen nog wat beter bekijken.