Dag 8. Arequipa (21-7)

Na een héél uitgebreid ontbijt, incl. yoghurt en allerlei soorten toevoegingen als gepofte quinoa en soya, reuzen rozijnen (zelfs groter dan de dark flames van de Nederlandse markten), honing etc. hadden we een afspraak met Rosa, de contactpersoon van onze reisorganisatie hier in Peru. Na een zeer hartelijk welkom heeft ze ons tot in de puntjes de rest van onze reis toegelicht en konden wij veel vragen stellen. Het beloven nog twee prachtige weken te worden, met vele excursies en prachtige plekken die we nog mogen ontdekken. Na deze nuttige afspraak zijn we er zelf op uit gegaan. Op een half uur lopen bevindt zich het uitkijkpunt Yanahuara. De wandeling ernaar toe gaf al een mooi uitzicht over de vulkanen en de bergen op een ervan ligt zelfs sneeuw. Ook de vele kleine pittoreske straatjes zijn een plaatje waard. Op de één of andere manier zie je de bergen niet zo scherp. Misschien komt het door zand, mist, of gewoon omdat ze zo hoog zijn. ’s Middags hebben we een heerlijke 3-gangen lunch genuttigd voor omgerekend 3 euro p.p.! De wandeling terug langs de Chili rivier met als eindpunt Plaza de Armas was eveneens mooi, maar ook wel zwaar door de warmte en waarschijnlijk ook de hoogte. Het is ons zelfs gelukt om een vierbaansweg over te steken: kijken, afwachten, nog eens kijken en dan rennen… Na de nodige boodschappen en het ophalen van onze schone en ‘gestreken’ was, hebben we nog heerlijk anderhalf uur liggen uitpuffen bij het zwembad. Het nut en resultaat van het strijken was ons niet helemaal duidelijk. Rond 16.30 is de zon zijn kracht hier wel verloren en wordt het tijd voor de lange broek en een vest. Na een kofferslot-incident van Marije (hij wilde niet meer open, gelukkig kwamen we met de schrik vrij) hebben we heerlijk traditioneel gegeten in het gezellige restaurantje ‘Ary Quepay’. Het was een (pittig) gevulde paprika met een soort beefstew en een gepofte aardappel met kaas. Het bestelde drankje was wel erg traditioneel. Het was gebrouwen door paarse mais te koken met ananas, kaneel, kruidnagel, limoen en suiker. Marije vond het niet zo’n succes. Yvonne gelukkig wel, dus die had anderhalf glas leeg te drinken.

Morgen is het om 7 uur al ontbijttijd, want de bus naar Colca Canyon zal om 7.30 vertrekken. Op papier beloofd het een prachtige tour te worden met vele uitkijk- en (letterlijk) hoogtepunten. Dat worden vast hele mooie herinneringen, foto’s en voor jullie lezers mooie blogverhalen.