Dag 20. Machu Picchu (2-8)
Door: Marije & Yvonne
Blijf op de hoogte en volg Marije
02 Augustus 2014 | Peru, Machu Picchu
Oef, een wekker die om 4.10 uur afgaat en om 5.00 aan het ontbijt zitten is wel even slikken, maar alles voor het goede doel: Machu Picchu. Deze ruïne is waarschijnlijk bij vrijwel iedereen bekend. Google staat uiteraard vol plaatjes, maar geloof ons, er echt geweest zijn geeft zo’n andere dimensie! Het is bijna onwerkelijk, zo mooi en bijzonder. Maar voordat we daar aankwamen mochten we van 5.30 tot 6.30 nog in de rij voor de bus staan. Tjah, er mogen 2500 mensen per dag in en het is eigenlijk elke dag volgeboekt, dus zo vreemd was dat niet. De zonsopgang hebben we gemist, maar we waren nog voor 7.00 uur binnen, voor de ergste drukte uit. Allereerst moest je al aardig wat traptreden beklimmen voordat je echt iets zag. Toen we eenmaal de hoek om kwamen wisten we het meteen: dit is het punt van al die googlefoto’s. Je hebt hier een prachtig uitzicht over vrijwel de hele ruïne en de prachtige puntige berg daarachter (foto 1). We hebben daarom op die plek eerst maar een persoonlijke fotosessie gehouden, want zo’n foto moet natuurlijk wel in je plakboek staan. Na nog even te hebben genoten van het uitzicht zijn we een route gaan lopen door de hele ruïne heen. Dat betekende heel veel stenen trappen op en af lopen en af en toe even uitrusten om te genieten van het prachtige uitzicht. Niet alleen de ruïne zelf was mooi, ook alle bergen daaromheen met de steeds verder opkomende zon gaf een heel bijzonder effect. Het eerste punt van de route bleek niet het enige mooie punt voor foto’s, er waren er tientallen (waaronder foto 2). Misschien leuk om even wat weetjes te vertellen over Machu Picchu. Machu Picchu ligt op ruim 2400 meter hoogte in een semi-tropisch klimaat aan de rand van de jungle. De temperatuur loopt in de middag op tot krap 30 graden. Deze grootste volledig intact gebleven Inca ruïne ligt in de Vilcbamba Batoliet bergformatie, prachtig om te zien. Pas sinds 1983 staat het op de UNESCO wereld erfgoedlijst. Je ziet zoals vaker de genialiteit van de Inca’s wat betreft onder meer de kennis van bouwkunde, klimaat en sterrenkunde. Zo zie je weer de typische aardbevingproof bouwtechnieken, kundig gevormde stenen en het verplaatsen hiervan. Daarnaast bijvoorbeeld ook een steen in de vorm van het sterrenbeeld Zuiderkruis en de kennis van noord-oost-zuid-west die je daarin kunt zien. Ook in een van de tempels blijkt op het begin van de zomer, 21 juni, de lichtinval zo te zijn dat er een perfecte weerspiegeling van een in trapezevorm gemaakte steen op de grond verschijnt, wij zagen de versie nu iets uit verhouding. De welbekende Incaterrassen voor landbouwexperimenten zijn hier ook aanwezig, net als de drie-eenheid van de Inca’s: hemel (condor), aarde (poema) en onderwereld (slang) Al die symboliek van de Inca’s en de natuurgoden en –krachten, je staat er versteld van en kunt er een boek mee vullen. We zagen onder andere de opslagruimtes voor zaden en voedsel, tempels voor bijvoorbeeld de condor en zon, woonhuizen, bewakingshuizen en een algemeen “plein” van gras. Eigenlijk teveel om op te noemen en heel indrukwekkend, je vraagt je toch altijd weer af: hoe kregen ze het voor elkaar; het ontwerp, bouwen en kennis van technieken en fenomenen. Na drie en een half uur hadden we vrijwel alles gezien en optimaal genoten. Het werd inmiddels behoorlijk warm, de benen raakten wat vermoeid (zeker na de afgelopen dagen met paardrijden en het 4 uur lopen voor de Mandor watervallen en tuinen) en we wilden voor de ergste drukte terug met de bus, aangezien we vanmiddag nog een trein moesten halen. Gelukkig was er geen rij voor de bus zoals vanmorgen, dus tegen 12.00 uur zaten we nagenietend in een koffietentje in Aguas Calientes aan de cappuccino/chocomelk met gebak. In de bus terug naar het dorpje ontmoetten we nog een groep meiden uit verschillende landen die de Incatrail naar Machu Picchu hadden gelopen: 4 dagen lopen, geen douche, geen wc en een mager luchtbedje om op te slapen, petje af!
Om 15.15 vertrok onze trein weer terug richting Cusco, tevens het eindpunt van onze reis aanstaande maandag. Binnen tien minuten hadden we kleedjes, verse bloemetjes en bestek op tafel liggen. Dat beloofde wat. We kregen inderdaad wat te drinken en te eten (fruit, gezouten mais, een koekje en een empanada). Tjonge wat een luxe. Op de achtergrond klonk weer een Peruaans muziekje, als was het wel erg repeterend. Na ruim anderhalf uur stopten we kort in Ollantaytambo, zodat een deel van de mensen kon uitstappen. Wij vervolgende onze weg naar Cusco. Ineens ging de muziek harder en kwam er een persoon in een fel gekleurd nar-achtig pak en met een soort leeuwenmasker de coupé kwam binnen dansen. Een aantal dames waren de pineut en werden uit de stoel getrokken om met hem te dansen. Wat een lol zeg in de coupé, het leverde leuke filmpjes en foto’s op. Daarna kregen we nog een heuse modeschouw van prachtige alpacakleding door twee medewerkers. Ook nu was één van de treinreizigsters de pineut om ook een ronde te paraderen. Aan het eind was nagenoeg de hele coupé vrolijk en klapte enthousiast mee. We waren daarna in ieder geval weer even wakker, want inmiddels begonnen we wel te merken dat het erg vroeg was vanmorgen. Uiteraard kwamen ze even later de kleding eveneens verkopen. Inmiddels begon het al te schemeren en na een rit van drie en een half uur arriveerden we dan toch eindelijk op het treinstation van Poroy. Hier moesten we zelf nog een taxi zien te regelen. De eerste vroeg 30 sol, de tweede 35 sol en de derde 25 sol, die werd het dus. Ongemerkt liep er een Spaans meisje achter ons die vroeg of ze met ons mee mocht in de taxi, zodat we de kosten konden delen. Nou natuurlijk, geen probleem. De autorit werd er ook meteen een stuk gezelliger van, lekker kletsen in het Engels. Ze bleek voor haar studie in Lima te zijn en had nu een korte vakantie. Hiervoor had ze in Amsterdam gezeten, dus dat was leuk praten. De taxichauffeur wilde bij aankomst ineens toch 35 sol hebben, maar dat hebben we kunnen vermijden en hem uiteindelijk afgepoeierd met 1.70 sol extra. Om 20.00 konden we eindelijk op ons hotelbed neerploffen. We hebben trouwens plek voor een logee hier, dus als iemand interesse heeft? Haha. We hebben een enorme kamer met drie bedden. De laatste twee nachten hier in Peru komen dus wel goed.
Morgen hebben we onze laatste volle dag hier alweer in Peru. Uiteraard zullen we een beetje uitslapen (8.00 uur vinden we nu al heerlijk) en de rest van de dag zullen we de stad nog wat afstruinen en gaan we uitgebreid uiteten. Een bijkom dag voor onze lange trip terug naar huis is zo slecht nog niet na deze geweldige, indrukwekkende maar wel vermoeiende laatste dagen.