Dag 4 Vertrek Pretoria aankomst Timbavatie (11-7)

Tjonge jonge, wat een dag! Wat een hoop indrukken, ik hoop dat ik alles op papier kan overbrengen en niks vergeet.
Vanmorgen vertrokken we om 6.30 uur na drie heerlijke dagen in Pretoria richting het Timbavatiepark. Dit is een privé wildpark grenzend aan het Kruger park. Het eerste stuk ging over de snelweg. Dit waren voornamelijk tolwegen, dus prima begaanbaar. De snelweg is hier niet alleen geschikt voor auto's, maar dient tevens als fietspad en oversteekplaats voor voetgangers. Nee, in Afrika is niks te gek, je kijkt je ogen uit waar je ook bent. Het dorre glooiende landschap (typisch Afrika voor ons) werd steeds bergachtiger met hier een daar een meertje, wat gras en koeien. Ook zie je regelmatig verbrande bermen. Tolwegen werden ingeruild voor wegen met zogenaamde potholes, ofwel slaggate (Zuid-Afrikaans), ofwel gaten in de weg. We zetten de reis voort met 40 km per uur al hostend en klotsend. Iets verder op de weg zagen we iets lopen...apen! Gelukkig reden we niet hard. Na een kilometer of 30 werd de weg weer beter en kwamen we door het stadje Lydenburg. René heeft ons de hele dag rondgereden en raakt al steeds meer gewend aan het links rijden. De prachtige 4x4 drive rijdt ook wel fantastisch! Na een rit van zo'n 7 uur kwamen we aan bij de gate van het Timbavatiepark. Vanaf hier was het nog ongeveer 1.5 uur rijden tot ons tentenkamp/lodge. We reden nog geen 5 minuten toen Renate zei: 'Er ligt hier poep'. Marije zegt: 'goed opletten dan, want dan lopen er hier misschien al wel wilde dieren. En nog geen minuut later rijdt René (bij wijze van spreken) bijna de berm in want Renate gilt: 'ja, een giraf een giraf! Een paar meter verder ziet Joris zijn eerste wilde beest...een wild zwijn, haha. En een paar kilometer verder was daar dan ons eerste dier van de big five; een olifant en later zelfd een groepje olifanten! Tjonge jonge wat een belevenis. Ondanks dat Marije het al eens heeft meegemaakt zat ook zij weer even enthousiast en vol bewondering te kijken naar al die prachtige schepsels. Tot slot zagen we nog een groepje impala's en we waren dus nog niet eens op een game drive geweest! Aangekomen bij ons 'tentenkamp' konden we onze ogen haast niet geloven...wat prachtig. Dit ging al onze verwachtingen te boven en het is haast niet te omschrijven. Als eerst komen we in een mooie houten hut die dienst doet als ontbijt- en lunchhoek met koffie, thee, water en op dat moment lekkere lunchgerechten. En dan de tenten. Eigenlijk is het een houten huisje met veranda waarin in het midden een tent zit met aan de voor en achterkant een houten deur. Aan de achterkant heeft iedere tent een open douch en toilet. Zo mooi idyllisch gemaakt, niet voor te stellen. Primitief, maar toch ook luxe. Renate en Joris, en René en Thera delen een tent. Marije heeft een tent voor zichzelf, spannend en leuk tegelijk. Omdat er geen hekken om het kamp staan en de dieren dus letterlijk bij je tent kunnen komen moet je ten alle tijden met je ranger samen lopen. Onze ranger heet Sam, een ontzettend aardige Afrikaanse man met veel ervaring en kennis over de bush en haar dieren. Om 15.45, drie kwartier na aankomst, stapten we in een open auto voor de gamedrive helemaal voor ons vijven alleen. Daar gingen we dan, onze eerste safari in Zuid-Afrika en de aller eerste ooit voor René, Thera, Renate en Joris. We waren nog maar net opweg toen Sam de bush bush inreed. Daar stond een groepje jonge olifanten, de jongste zo'n 9 maanden. Echt een prachtig gezicht! Ze stonden heerlijk te eten van de bomen en braken stukken af met hun slagtanden. Ook waren ze druk bezig zichzelf te koelen door zand met hun slurf over zichzelf heen te gooien. Sam kon echt van alles over ze vertellen. We reden verder door de bush en zagen impala's en wilde zwijnen. Nadat we, op een aantal mooie vogels na, al even niks meer hadden gezien doemde er iets bijzonders op voor ons; een hele roedel met wilde honden (wild dogs). Echt ontzettend mooie beesten en prachtig van kleur. Sam stuurde de auto meteen de bush in en we achtervolgden de honden, ze waren namelijk op jacht. Een tijdje later zagen we hoe ze bijna twee wilde zwijnen te pakken kregen. Ze konden echter, helaas voor de honden, net op tijd hun hol induiken. Wat een bijzondere ervaring! En volgens Sam is het sowieso al best bijzonder om wilde honden te spotten. We waren al enkele keren langs kleine poeltjes gereden, maar helaas zonder succes. De zon ging al langzaam onder en daar was er weer één. maar nu zag Sam in de verte neushoorns! De tweede van de big five. Ze waren helaas wel ver weg, maar we hadden de hoop dat ze zouden komen drinken. Dit gebeurde echter toch niet, waarschijnlijk hebben ze ons gehoord en roken ze onraad. Na een hapje en drankje daar reden we in het donker verder. Sam had een extra licht bij zich waarmee we nog op zoek konden naar dieren. Het duurde even, maar toen zagen we een paar oogjes opdoemen...een gevlekte hyena, wow! Op wat impala's zagen we geen andere dieren meer. Om 18.45 uur waren we terug bij het kamp en wisten we niet wat we zagen. Overal waren olielampjes aangestoken wat een prachtig effect gaf. Er was een kampvuur met daaromheen prachtig gedekte tafels voor de in totaal 18 gasten + rangers. We kregen een heerlijk drie gangen menu van soep - de traditionele pap met nshima, porkvlees, heerlijke groentes, sla - en een soort appelcake met vanillesaus na. We hebben gesmuld! Zoals gezegd kunnen de wilde dieren vlakbij komen, en we werden nog verrast door een gestreepte Kajak die kwam drinken bij het kleine watertje voor ons. Uiteraard hebben we nog even om het kampvuur gezeten en kennis gemaakt met twee Canadezen en gekletst met de rangers. Een mooie afsluiter van deze onvergetelijke dag! Vergezeld door Sam met een geweer liepen we naar onze tenten, waar de bedden al opgemaakt waren en voorzien van een warme kruik! Wat een goede zorgen hier.
We kijken uit naar wat morgen gaat brengen. Om 5.30 worden we gewekte voor de ochtend game drive. We hopen dan nog veel meer dieren te gaan zien.