Dag 12 St. Lucia, hippo en croc tour (19-7)

Vanmorgen vroeg heeft René om 8.00 uur nog een duik gemaakt. Dit keer was hij met een reistabletje een stuk minder misselijk, dus kon hij meer genieten van de spectaculaire boottocht. Ze doken met acht mensen en drie dive master. Een aantal van hen deden een cursus dus zij moesten nog een aantal proeven afleggen. René is met de andere dive master een duik van zo'n 45 minuten gaan maken. Hij heeft weer erg genoten van de onderwaterwereld en prachtige vissen en koraal gezien. De rest heeft de koffers en auto ingepakt. Marije had vast met een touroperator in St. Lucia gebeld om een Sunset tour voor de middag af te spreken. De autorit verliep snel en zonder omwegen, dus waren we precies op tijd in St Lucia. De sunset crocodile en hippo tour voor deze middag en het walvis spotten voor dinsdag konden worden vastgelegd. Na wat snelle lunch boodschappen reden we naar de Avalone lodge. Echt een prachtige lodge en de eigenaresse Monica is erg aardig. De kamers zijn ruim en mooi ingericht, er is een grote gemeenschappelijke woonkamer en keuken, een zeer mooi aangelegde tuin en twee zwembaden. We konden op de patio onze zelf klaargemaakte lunch nuttigen: broodjes hema rookworst, zoals René zei, en lekkere broodjes pindakaas en unox smeerworst, haha. Om 15.00 uur vertrok de sunset tour. Een mooie grote boot met bovendek bracht ons op de St Lucia Wetlands. Al snel zagen we een groepje hippo's ofwel nijlpaarden, ofwel seekoei in het Afrikaans. Het was een zwangere dame met twee van haar oudere kalven. Haar zoon was haar aan het pesten en uiteindelijk liep ze het water in. Iets verderop zwom een krokodil, het leek net een tak. Maar toen hij dichterbij kwam was hij duidelijker te onderscheiden. Iets verderop lag nog een grote jongen in het riet. Er vlogen ook verschillende zeearenden over het water en vlogen in de boom. De reisleidster vertelde dat zeearenden een territorium hebben en die aan het verdedigen waren. Ze probeerden een stel pelikanen het water uit te jagen. Het is bijna broedseizoen voor de zeearend. Het vrouwtje eet zich voor die tijd helemaal vol en groeit enorm. Zij zit vervolgens constant op het nest en het mannetje vangt voedsel voor zichzelf en de jongen, maar niet voor het vrouwtje. Zij gebruikt haar aangelegde vetvoorraad, wanneer de jongen uitvliegen heeft ze haar normale grote weer terug. Verder zagen we nog verschillende groepen nijlpaarden. Dit zijn allemaal families. Een familie heeft een territorium van ongeveer 1 kilometer. Nijlpaarden lijken lief en rustig, maar eigenlijk zijn het de gevaarlijkste dieren van Afrika. Per jaar doden ze zo'n 3000 mensen. Ze zijn gevaarlijk wanneer ze op weg zijn naar het water en jij staat er tussen, of wanneer je tussen moeder en haar kalf in komt te staan. De nijlpaarden blijken 's nachts ook door St. Lucia te lopen om te grazen. Een beetje oppassen dus. De zon ging al langzaam onder en vooral Marije keek erg uit naar de zonsondergang vanaf het water. Dit brengt goede herinneringen aan Zambia/Botswana naar boven. We zagen nog enkele vogels waaronder de geelbekooievaar. Uiteraard moesten er wat foto's van die prachtige zonsondergang gemaakt worden en verder natuurlijk gewoon genieten! Bij terugkomst stond er nog een groepje mannelijke dansers met muziek op de kade. Een mooie afsluiter van deze dag! St. Lucia is een prachtige plek, echt zo'n vakantiegevoel krijg je hier. De inheemse naam is 'iSimangaliso Wetlands Park' (aldus Bert). Terug bij de lodge hadden we na twee dagen weer internet, dus moesten er verschillende berichten gestuurd worden. Om 18.00 uur viel plots de stroom uit. Totale duisternis en ook internet was verdwenen natuurlijk. Dit gebeurt vaker in Afrika, soms gepland soms ongepland. Tijd om een restaurantje op te zoeken dus. Daar was gelukkig wat noodstroom en een grill. Het was alleen mogelijk om een stuk vlees van de grill met salade te krijgen of een pizza uit de speciale pizza oven. Prima natuurlijk. Op de veranda onder de noodverlichting hebben we heerlijk gegeten. Om 20.10 uur was de stroom gelukkig weer terug.
Morgen gaan we proberen te snorkelen en zemmen bij Cape Vidal, een soort baai/lagune waar dit goed kan en waar je geen last hebt van krokodillen en nijlpaarden (zeggen ze).