Dag 24. Sapa trekking dag 1 (17 augustus)

Een vriendelijke jongen kwam me keurig op tijd bij het hotel ophalen. Hij was echter op de scooter en bedacht dat dat toch niet zo handig was, dus belde hij een taxi. Iets later stapte een nog een Vietnamees echtpaar in, wonend in Londen. Was gezellig om even met ze te kletsen. Bij het treinstation regelde de jongen onze kaartjes en al snel konden we de trein in. De treincoupé met 4 bedden erin zag er prima uit. Er kwam een Spaans gezin bij mij in de coupé, een vader moeder en dochter rond mijn leeftijd. Iedereen ging eigenlijk meteen slapen en ik moet zeggen dat ik best goed geslapen heb! De trein schommelde wel, maar hij rijdt heel langzaam en het was ook stil en lekker koel. Om 5.30 werd iedereen gewekt met een belletje en kreeg je koffie of thee. Tegen 6.30 kwamen we aan op het station van Laos Cai waar iemand op mij en een groepje anderen stond te wachten. Ik had eerlijk gezegd verwacht wel meer alleen reizende mensen tegen te komen, maar het zijn vooral stellen, vrienden of families. Ook Nederlanders zie ik niet eens zo heel erg veel. Op de lokale markt was het al een drukte van belang. Al snel reden we slingerend de groene bergen in en kregen we alvast een voorproefje op de prachtige rijstterrassen. Het uitzicht was regelmatig adembenemend. Zo bijzonder die terrassen tegen de berghelling en dan ineens een waterval tussendoor, een stuwmeer etc. Ik werd afgeleverd bij een hotel waar ik me kon omkleden en ontbijten. Daarna werden we opgehaald door onze gidsen; lokale vrouwen en hun dochters van ongeveer 10-12 jaar oud. De mensen hier zien er iets anders uit dan in de stad. Ze zijn wat donkerder, hebben wat indiaan achtigs over zich. In dit gebied van Vietnam leven nog veel minderheidsgroepen. Eerst dacht ik echt: 'he waarom gaan er zoveel mensen mee, willen die steeds wat verkopen?' Maar na 5 minuten lopen begreep ik het, ze waren er om ons te helpen en letterlijk aan de hand te begeleiden! Ik kreeg hulp van de 10 jarige Chi. Best maf dat een 10 jarige je moet helpen, maar ik was maar wat blij. De trekking was behoorlijk heftig en ging over zeer smalle, lichtbruin modderige, natte en gladde weggetjes. Ook lagen er veel stenen, moesten we door riviertjes waden en af en toe keek ik bewust maar even niet naar beneden. Maar tjonge zeg wat was het gaaf! De uitzichten zijn hier adembenemend, de bergen met daar tegenop de prachtige rijstterrassen, vele kleine watervallen een rivier, mooie doorkijkjes. Ja, dit is wel echt een hoogtepunt van mijn reis. Chi was zo handig en wees de voor mij beste looproute goed aan. Ze heeft me meerdere keren gered van uitglijden en vallen, maar één keer ging ik dan toch. Beetje deja vu gevoel van een wadloopavontuur eerder dit jaar qua viezigheid... Het was fysiek best pittig, al schijnt dit nog de easy trekking te zijn. Toch is het het meer dan waard en eigenlijk is zijn fysieke inspanning wel weer eens lekker. Zweten doe je toch wel. Het weer was namelijk echt fantastisch: droog, warm en volop zon. In deze tijd regent het in Sapa zeer regelmatig. Vorige week zaten mensen hier nog vast door een aardverschuiving. Ik geniet echt enorm van deze prachtige natuur die ook wel wat weg heeft van de Colca Canyon in Peru. Onderweg hadden we twee korte stops waar ik Chi middels een ijsje vast kon bedanken voor haar hulp en om 13.00 kwamen we weer in de bewoonde wereld bij een restaurant voor lunch. Springrolls, rijst, kip, aardappel en komkommer. Op dit punt nam ik afscheid van Chi. Ik was al van plan haar een mooie fooi te geven, maar dat was blijkbaar ook hun plan. Of ik een tasje wilde kopen voor een erg hoog bedrag. Uiteindelijk heb ik hem gekocht voor het bedrag wat ik als fooi in gedachten had. Er kwamen nog veel meer kinderen en volwassen vrouwen langs om spullen te verkopen. Op een gegeven moment gaat dat wel irriteren, maar gelukkig was het alleen hier en bij het restaurant. Na de lunch was het nog een klein uurtje lopen naar onze homestay, een houten huis met een paar kleine kamers met bed beneden en boven één grote, hele warme, ruimte met allemaal matrassen op de grond en klamboes erboven. Een slaapavontuur zullen we maar zeggen... We zitten pal aan de rivier/waterval, dus was het bikini aan en zwemmen maar. Liggend in de zon omringd door bergen en rijstvelden was het vakantiegevoel optimaal. We konden ook mooi even onze schoenen en kleren wassen want die zagen er werkelijk niet uit. We zijn met een hele gezellige groep hier, allemaal mensen tussen de 20 en 30. Twee uit Nederland, mensen uit Engeland, Portugal en Australië. Een gemixt gezelschap. Voor het eten werd er gekaart en gekletst en konden we ook even goed douchen. Het eten was heel goed verzorgd met rijst, groentes, beef/kip in saus+groente en tofu. Het koelt hier 's avonds lekker wat af en dat is maar goed ook, want er is geen airco of ventilatoren in de slaapruimte. Er zijn hier wel veel meer muggen. Iedereen was behoorlijk moe van de dag en sommigen hadden afgelopen nacht een nachtbus gehad, wat minder comfortabel was.


Morgen vertrekken we om 9.30 voor een tweede trekking van ongeveer 2 a 3 uur. 's Middags hebben we nog wat tijd in Sapa en aan het eind van de middag ga ik terug naar Hanoi met de bus, waar ik tegen 22.00 zal zijn.