Dag 2. Bus Lima-Paracas (15 juli)

Na een lange nacht van 12 uur slapen werden we een stuk frisser wakker en konden we richting het ontbijt. In het hostel hebben we voor het eerst met twee andere ‘backpackers’ kennis gemaakt, twee Denen (vader en dochter). Zij zijn met dezelfde vlucht aangekomen en volgen nagenoeg dezelfde route als wij. Na het ontbijt kon Marije nog even met oma Dien skypen voor haar verjaardag. Lang leve het internet! ’s Ochtends was er nog tijd voor een bezoekje aan het ‘Kennedy Park’ met een heleboel wilde/zwerf katten, loslopende honden hebben we daarentegen niet gezien. Onze kaartlees-capaciteiten zijn ook voldoende gebleken; niet verdwaald en ook vandaag vonden we na wat Spaanse uitleg weer een supermarkt om de nodige broodjes en fruit in te slaan. Lima is een echte (wereld)stad waar het, naast de lokale winkeltjes, ook barst van de grote merken als Mac Donalds, KFC, Starbucks, Subway, Samsung etc. Opvallend is wel hoe schoon het er is, er lopen ook enorm veel schoonmakers rond. Aan politie en stadswachten ontbreekt het ook niet, ze rijden zelfs rond op segway’s! Op de stoep zie je eveneens veel ‘minikraampjes’. Het zijn hokjes van ongeveer 1.5 – 1 m helemaal vol met snoep, kranten, kleedjes, sigaretten en noem maar op, inclusief een persoon! Ongelofelijk, dat daar iemand in past. Zo klein en vol, daar kun je letterlijk ‘je kont niet keren’.

Om 12.30 werden we door een taxi opgehaald die ons naar het busstation bracht voor de reis naar Paracas, een klein dorpje aan de Stille oceaan. Dit busstation leek wel een soort vliegveld in het klein met een heuse bagage claim en incheckbalie. De bus van maatschappij ‘Cruz del Sur’ (iets in de trant van: reis naar het zuiden) viel bij lange na niet tegen. Het is een enorm luxe bus met een relax/ligstoel, voetenplank, dekentje, kussentje, en eigen tv. De vier uur durende reis kwamen wij dus wel door. We kregen zelfs nog een warme maaltijd (vergelijkbaar met een vliegtuigmaaltijd). Opvallend was dat er op de algemene tv schermen een expliciet Christelijke film te zien was, blijkbaar vrij algemeen geaccepteerd dus. De route van Lima naar Paracas liep vooral door woestijnachtig gebied. Links van ons zagen we grote zandbergen, af en toe wat huizen, die veel weg hadden van krottenwijken en af en toe een dorpje met wat winkels. Soms doemde er wat groen op in de vorm van gras, verschillende bomen en struiken, om vervolgens weer over te gaan in een grote open zandbak. Rechts van ons zagen we af en toe de Stille oceaan. Na 3.5 uur rijden verdween de mist en verschenen er wat wolken met een paar kleine zonnestralen. Wat een ander gezicht, heerlijk! Bij het busstation in Paracas aangekomen stond er alweer een taxichauffeur op ons te wachten. Hij bracht ons naar het hotel/resort ‘Refugio del Pirata’. Het is hier echt prachtig. Vanuit onze kamer, met eigen stukje balkon hebben we een prachtig uitzicht over het zwembad, het mooie terrein en zelfs de zee. Ook de kamer is weer prima in orde, er staat zelfs een koelkast haha. Inmiddels was het al 18.30 en hebben we een geïmproviseerd (viergangen) diner van een krentenbol, appel, eierkoek en banaan met eigen gemaakte thee (dank aan de oma van Marije, Omi) soldaat gemaakt, het warme eten hadden we al in de bus gehad. Daarna hebben we nog even heerlijk nagenietend op ons balkon gezeten.

Morgen moeten we vroeg aan het ontbijt zitten, om 7.00 uur. We gaan die dag op twee excursies, maar we houden jullie verder nog even in spanning. Hopelijk laat de zon zich morgen ook weer zien.