Dag 7. Shangana, Marula markt, Nkambeni (14-7) - Reisverslag uit Nkambeni, Zuid-Afrika van Marije Melaard - WaarBenJij.nu Dag 7. Shangana, Marula markt, Nkambeni (14-7) - Reisverslag uit Nkambeni, Zuid-Afrika van Marije Melaard - WaarBenJij.nu

Dag 7. Shangana, Marula markt, Nkambeni (14-7)

Door: Marije

Blijf op de hoogte en volg Marije

14 Juli 2015 | Zuid-Afrika, Nkambeni

We waren wel toe aan een wat rustiger dag, zonder al te veel rijden in de auto. Om 8.15 zaten we aan het goed verzorgde ontbijt. Dicht in de buurt was de Marula markt, een community markt met daarbij een traditioneel dorp Shangana welke je met een gids kon bezoeken. Het leek ons leuk om ook iets van de cultuur mee te maken, dus lieten we ons rondleiden door Edward, een aardige jongeman van 24 jaar. Allereerst mochten we op de hoorn van een kudu blazen, zo kon de Chief (het hoofd) horen dat we eraan kwamen. We liepen via een zanderig weggetje naar beneden richting het dorpje. Heel belangrijk in de cultuur van de shangana's is respect voor de ouders en vooral de Chief. Er wordt voor alles eerst toestemming gevraagd aan de Chief en je moet hem veelvuldig begroeten en bedanken. Zo deden ook wij dat. Vervolgens begon Edwards van alles over de cultuur, het dorp en de gebruiken te vertellen. Er stonden zo'n zeven hutjes van klei met rieten daken in een cirkel, met in het midden een grote kampvuurplaats en aan de rechterkant de heilige boom. Bij belangrijke gebeurtenissen houdt de Chief zijn hand tegen de boom, drinkt een speciaal soort bier en spuugt dit uit tegen de boom. Er zijn drie doeken omheen gebonden, wit voor het nieuw leven (gwboort), rood voor offeren van dieren bij problemen (of zoiets dergelijks) en zwart voor de dood. Vroeger droegen de vrouwen een jaar lang zwarte kleding als hun man overleed. Nu vaak nog één dag. De grootste hut is die van de Chief en deze staat recht tegenover de ingang zodat hij in de gaten kan houden wie er binnenkomt en uit gaat. Aan zijn rechterhand staat de hut van vrouw 1, en daarnaast de hut van de overleden moeder. Dit is aangegeven door de botten die op het dak liggen. Zij ligt daar begraven. Daarnaast was de keukenhut waar 24 uur per dag Het vuur aan blijft, dit omdat de rook die hierbij ontstaat de insecten bij de voorraad weghoudt. Aan de Chief zijn linkerhand stond de hut van vrouw 2. Daarnaast de hut voor de meisjes, daarna de jongenshut. Als laatst stond er een hutje voor bezoekers. De jongens mogen tot hun 25e niet roken, drinken en trouwen. Meisjes mogen vanaf 21 jaar trouwen. Vroeger had een man vaak meerdere vrouwen. Vrouw 1 koos vrouw 2, 2 nummer 3 etc. Dit om vooral het werk te verdelen. Tegenwoordig gebeurt dit nog weinig omdat het hebben van meerdere vrouwen erg veel geld kost. Een vrouw kost minimaal twaalf koeien, één koe staat voor 10.000 rand. René bood Renate en Marije aan voor 15 koeien en daarvoor mochten ze wel bij de Chief blijven, haha. Het krijgen van veel dochters levert een vader dus veel geld op aan bruidsschatten. Dit geld kan hij dan deels apart leggen voor zijn zoon/zonen die een bruid moeten kopen. Na deze uitleg en een kijkje in de bezoekershut liepen we verder naar de Shangoma, de traditionele genezer van het dorp. Via Edwards gaf ze uitleg over allerlei kruiden die als geneesmiddel kunnen dienen en hoe ze via verschillende dierenbotten en westerse voorwerpen mensen kon helpen, hun problemen kon beschrijven en advies geven. Al met al een leuke ochtend en veel geleerd.
Van andere Nederlanders hadden we begrepen dat Pelgrims Rest wel een beetje vergane glorie was. Pelgrim Rest is het eerste echte en bestbewaarde goudmijnstadje van Zuid-Afrika en maakt deel uit van de Pamorama Route. Aangezien we al een ochtend cultuur hadden gesnoven en allemaal wat duf waren hebben we besloten om te kijken of er in Hazyview nog wat actiefs te doen was. We kwamen uit op een 'zip line tour'. In een veilig harnas met allerlei zekeringslijnen gehesen reden we de berg op. Van daaraf gingen we met twee gidsen en een Afrikaans stel negen verschillende kabelbanen te lijf! Met zo'n 50 kilometer per uur roetsjend naar beneden over de Afrikaanse bergen. Behoorlijk gaaf en zelfs Thera heeft haar angst overwonnen! De dufheid van begin van de middag hebben we er wel uit geroetsjd. Aan het eind van de middag reden we richting 'Nkambeni tented camp' op een half uur rijden van Hazyview. Een stukje toeristischer dan onze vorige plekken, maar de tenten zijn erg netjes en ruim. Ze lijken wel wat op onze tenten in Timbavatie.
Morgen gaan we om 6.00 het Kruger park in en zullen hier zelf een dagje rondrijden op zoek naar de wilde dieren. In het bijzonder leeuwen, neushoorns maar vooral het luipaard. Dit is namelijk het laatste dier wat nog ontbreekt op onze big five checklist!

  • 14 Juli 2015 - 20:34

    Opiomi:

    Ik keek er al weer naar uit. En ja hoor: weer meegenieten dus.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Marije

Ik ben Marije, 24 en werkzaam als orthopedagoog. Op deze blog zal ik reisverslagen gaan bijhouden. Mijn eerste echte reis was in 2013, namelijk 6 weken vrijwilligerswerk in Zambia! In 2014 ben ik met een vriendin op rondreis door Peru geweest. De zomer van 2015 hebben we met ons gezin doorgebracht in Zuid-Afrika.

Actief sinds 13 Mei 2013
Verslag gelezen: 253
Totaal aantal bezoekers 62470

Voorgaande reizen:

27 Juli 2017 - 19 Augustus 2017

Rondreis oost- en midden Australië 2017

24 Juli 2016 - 24 Augustus 2016

Vrijwilligerswerk en rondreis Vietnam 2016

07 Juli 2015 - 29 Juli 2015

Rondreis Zuid-Afrika 2015

13 Juli 2014 - 05 Augustus 2014

Rondreis Peru 2014

11 Juli 2013 - 27 Augustus 2013

Vrijwilligerswerk Livingstone, Zambia 2013

Landen bezocht: