Dag 4. Reisdag richting Port Augusta

Brrr wat was het koud vanmorgen. Bijzondere ervaring in het pikdonker de spullen inpakken en je klaarmaken zittend in je slaapzak. Toen we om 7.00 de auto in wilden waren de ruiten bevroren en de auto gaf 3 graden aan. De zon kwam net op en dat gaf prachtige roodgekleurde wolken met een koude mist boven de weilanden. Een mooie start van de ongeveer 1000 kilometer die we wilden afleggen.
Na een half uurtje stopten we kort voor tanken en ontbijtboodschappen. Het brood werd vervolgens al rijdend gesmeerd. De weg was goed en rustig. Er rijden relatief veel vrachtwagens, van die grote Amerikaanse bakken en ze rijden lekker door, zo'n 110 km/h. De verkeersborden langs de weg zijn grappig: '15 minutes power nap can save your life', of een bordje met een kangoeroe: kangoeroegevaar voor de komende 5 kilometer.
Aan het begin was het landschap nog landelijk: veel groen,  bomen (ook veel voor de houtkap) heuvelachtig en een boel schapen met lammetjes. Op een gegeven moment zagen we Emoes  (soort struisvogel) en Wallaby's (hoewel, misschien waren het kangoeroes, dat verschil schijnt moeilijk te bepalen te zijn). Af en toe doemt er uit het niets een filmachtig dorpje op, maar ook hier steeds weinig mensen op straat. Ook zie je veel kleine oude windmolentjes en zagen we enorme wijngaarden. De zon kwam steeds hoger te staan en deed zijn werk goed. Na een uurtje of 3 hielden we steeds een stop om wat te eten of te drinken en toiletbezoek. En de eerste keer wildplassen is een feit, haha. Na zo'n 400 kilometer werd de omgeving wat droger, meer Afrika-achtig en in Adelaide (600 km) zagen we de eerste palmbomen. We ontdekten dat er daar een half uur tijdsverschil is met Melbourne en omgeving, bijzonder. Het doel was Port Augusta, maar dat was nog wel 300 kilometer. Jaco en Cornelis reden stug door en we werden getrakteerd op een prachtige zonsondergang vanuit de auto. Het grote aantal uren die we in de auto door hebben gebracht had ik niet eens echt door. Er valt met bijna vreemden nog genoeg te kletsen, je kunt mooi naar buiten kijken naar de prachtige natuur, muziek luisteren en wat lezen. Port Augusta haalden we niet meer, het werd Port Pirie. Hier konden we nog net voor het donker de tenten opzetten en eten koken. De geplande chili werd meer chili soep maar als je trek hebt eet je alles en eigenlijk was de smaak ook best prima. De geroosterde broodjes op het kampvuur maakte het wel af. Na wat ziekenhuisverhalen van voorgaande reizen en flauwe grappen rond het kampvuur doken we op tijd de tenten weer in. Het is hier gelukkig al iets minder koud dan rondom Melbourne.
Ook morgen willen we weer om 7.00 uur wegrijden voor opnieuw zo'n 1000 kilometer. We zullen dan in de buurt van Uluru zijn, waar we zo'n 2 dagen zullen blijven.