Dag 4. Aankomst in Zambia (15 juli)

Vannacht is de stroom gelukkig weer aangegaan. Dit schijnt rond 00.30 te zijn gebeurd en alle alarmen van de huizen in de buurt gingen daardoor af. Ik heb echter niks gehoord gelukkig, gewoon heerlijk geslapen. Danielle en Michael helaas niet. Danielle moest vroeg naar haar werk, dus Michael heeft me naar het vliegveld gebracht en me helemaal uitgezwaaid tot ik door de douane ging. Al snel zag ik Marcia, Anne en Julia, de 3 meiden uit Nederland die ook naar Livingstone gaan. In het vliegtuig zat ik bij toeval naast Emilie, een meisje uit Engeland die hier ook vrijwilligerswerk gaat doen. We blijken ook nog op dezelfde school te moeten lesgeven, grappig. Voor het visum moesten we, zoals gewoonlijk in Afrika, even in de rij. Onze koffers arriveerden ondertussen al gelukkig. Helaas is van een Zwitserse vrijwilliger de bagage nog spoorloos, heel vervelend. De eerste blikken van Afrika waren echt prachtig en precies zoals je het je voorstelt. Al gauw konden we in de busjes stappen en binnen 10 minuten arriveerden we bij de lodge. Deze is echt prachtig! De sfeer is super, er zijn veel zitplekken een mooi zwembad, bar en ligstoelen. Alleen de slaapkamers zijn iets minder. Weinig ruimte voor je spullen en de lattenbodem voel ik nog door het matras heen helaas.
Om 14.45 begonnen we meteen met de introductie, die duurde uiteindelijk tot 18.00, wel heel erg lang na zo’n reis. Zeker voor sommigen die al een dag onderweg waren.
Daarna was het eten, rijst met een curry en kip, en een soort wraps. De porties zijn niet echt groot hier, dus mijn maag zal iets moeten krimpen, haha. Na het eten natuurlijk wat gekletst met alle mensen hier, een verjaardag gevierd, koffer een beetje heringericht, internet gekocht en toen was ik ook behoorlijk moe. Er zitten mensen uit Amerika, Zwitserland, Belgie, Oostenrijk, Engeland, maar vooral ook veel Nederlanders. Echter wordt er onderling wel Engels gesproken, omdat iedereen het dan kan verstaan. Mijn Engels gaat hier daarom denk ik wel enorm vooruit, al voel ik me nu nog regelmatig een enorme kluns. Iedereen spreekt het hier zo goed!
De groep is wel enorm gezellig, iedereen is heel open, maar uiteraard kennen sommige mensen elkaar al een aantal weken. Ik moet wel even wennen moet ik eerlijk bekennen, zo’n eerste avond voel je je toch wel wat alleen. Maar ik ben er bijna van overtuigd dat dat in 6 weken tijd wel gaat veranderen. Verder wordt er elkaar veel georganiseerd. Vandaag heb ik me al ingeschreven voor een safari aankomend weekend. Vrijdagochtend vertrekken we naar Botswana. ’s Middags hebben we een boottrip waarmee je al veel wilde dieren zit, s’avonds is er een braai (bbq) en kampvuur. De volgende ochtend (heel vroeg) ga je op een gamedrive. Heel erg veel zin in natuurlijk en we gaan met een groep van ongeveer 15.

Morgen beginnen we met de projecten. Ik ben ingedeeld bij de Mwandie school in grade 4, samen met Emilie. ’s Middags ga ik naar ‘Farming’. Daarbij schijn je de moestuinen water te moeten geven en misschien ook nieuwe groentes planten. Ik ben heel benieuwd, vind het wel heel erg spannend, maar heb er ook heel veel zin in om me eindelijk met de locals te kunnen mengen en iets voor hen en vooral de kinderen te kunnen betekenen.