Dag 20. Teaching en Afterschool (31 juli) - Reisverslag uit Livingstone, Zambia van Marije Melaard - WaarBenJij.nu Dag 20. Teaching en Afterschool (31 juli) - Reisverslag uit Livingstone, Zambia van Marije Melaard - WaarBenJij.nu

Dag 20. Teaching en Afterschool (31 juli)

Blijf op de hoogte en volg Marije

31 Juli 2013 | Zambia, Livingstone

Om maar met de deur in huis te vallen, het was een topdag vandaag! We hebben zoveel lol gehad vandaag, vooral met de kinderen dan.
Vanmorgen begonnen we op school met het examen rekenen. Sitwala was er weer, dus heb ik hem weer zo goed mogelijk geholpen. Gisteren had hij, met grotendeels gokken, 9 van de 30 vragen goed. Ook vandaag was het deels weer gokken. Soms was het gewoon niet uit te leggen en liet ik hem dus, net als gisteren, maar gewoon weer een A, B, C of D opschrijven. Maar een aantal sommen kon ik samen met hem doen en wist hij ook daadwerkelijk (met hulp) het goede antwoord te geven. Dat was wel heel fijn om te merken en daarmee kon ik hem dan ook echt complimenteren. Bij de – en x sommen ging het echter weer mis, dit gaat zijn niveau gewoon te boven en is op dat moment ook niet uit te leggen. Ook patronen of de begrippen meters/kilometers milliliter/liter begrijpt hij niet. Ach ik denk dat hij toch niet begrijpt waar het allemaal over gaat, die examens, cijfers etc. Na het examen hadden we pauze en bleek na een tijdje dat we helemaal niet meer terug de klas in hoefden. De teacher ging nakijken en wij hebben bijna 1,5 uur met de kinderen buiten gespeeld. Het was geweldig! Ik heb aan zoveel verschillende spelletjes meegedaan, en iedereen wil dan naast de mzungu staan natuurlijk. Ze vinden het ook erg jammer als je af gaat tijdens het spel en je moet zeker blijven kijken. Dat doe ik ook uiteraard. Verder had ik nog weer wat ballonnen meegenomen, echter aan het eind was er geen één meer heel. Er stond nogal veel wind waardoor de ballonnen ook regelmatig in doornenstruiken terecht kwamen. Tja daar kunnen ze niet tegen. Er zijn ook verschillende ‘dansspelletjes’ waarbij de kinderen als het waren een soort battle aangaan. Het grappige is dat jongens en meisjes in de klas niet naast elkaar willen zitten. Moet dat een keer wel dan wordt er gegniffeld enzo. Echter, buiten met die battle spelletjes dansen er juist wel een jongen en een meisje met elkaar en ook vrij ‘uitdagend’ eigenlijk. Dan heeft niemand er ineens moeite mee, een grappige constatering . Je merkt dat je de kinderen steeds beter leert kennen en zij jou. Elke dag nemen ze inniger afscheid en laten ze echt merken dat ze heel graag willen dat je de volgende dag weer komt. Het zijn ook allemaal echt wel schatjes, al vind ik wel dat de Nederlandse kinderen een stuk beschaafder en netter zijn hoor. Deze kinderen hebben geen idee van de waarde van spullen zoals schoolboeken, pennen, potloden, posters, spelmateriaal etc. Verder zijn ze enorm opdringerig/ongeduldig, zeker wanneer je dingen probeert uit te delen, zoals ballonnen of tijdens de Artclub het materiaal. Dit irriteert me soms wel heel erg en moet ik nog beter leren loslaten en vanuit een ander perspectief gaan zien misschien.

Het middagprogramma bestond vandaag uit Afterschool. Dit deed ik voor het eerst en is tot nu toe echt mijn favoriet, wat een geweldige middag! We reden al toeterend door een wat arme wijk. Zo weten de kinderen dat we er zijn en dat ze kunnen komen om te spelen. Op een grote open plek komen ze bijeen en spelen we de hele middag met ze. We hadden wat ballen, stoepkrijt en een touw om een schommel mee te maken. Verder stonden er twee bomen waar ze graag in klommen. We werden van tevoren al gewaarschuwd dat we niet te veel ‘mooie’ spullen moesten meenemen, want het wordt allemaal kapot gemaakt over het algemeen. We waren met z’n zevenen. Een mooi aantal om de kinderen wat te verdelen, want vooral wij, de mzungu’s, zijn die middag het spelmateriaal. Ik heb een ontelbaar aantal kinderen op mijn armen, rug en nek vervoerd. Kinderen aan hun armen geslingerd, in de lucht gegooid ‘paard gereden’ etc. Ik heb morgen waarschijnlijk wel spierpijn, haha. Maar wat hadden de kinderen (en ik zelf ook!) een lol zeg! Fantastisch. Verder nog een tijdje gevoetbald en kinderen gefotografeerd, want ook zij vonden dat weer geweldig natuurlijk. Ik had ook ballonnen meegenomen, maar dit was geen succes. Ze waren hier al dan niet nog ‘onbeschofter’ en opdringeriger dan bij mij op school en na vijf ballonnen deed ik dan ook maar of ze op waren. Van twee andere meiden werd het haar ‘gevlochten’, daar ontkwam ik gelukkig aan, haha. Verder werd er memory gespeeld en ijverig gekleurd met het stoepkrijt op de paar aanwezige tegels. Er waren ook twee wat oudere meiden, een jaar of 14 denk ik, die even kwamen kijken. Ze stelden allerlei vragen over hoe Nederland was, of we daar ook olifanten hadden, hoe de voorzieningen waren, hoe vaak HIV/aids voorkomt, aan welke ziekte mensen dan vaak dood gingen etc. Best heel leuk eigenlijk om hen zo een klein beetje in mijn wereld mee te laten kijken. Toen de bus eraan kwam om ons op te halen heb ik weer ontelbare kinderen moeten knuffelen, optillen, high five geven etc. Ze hoopten allemaal dat we snel weer kwamen. Het was een fantastische middag, waarin je merkte hoe erg deze kinderen het waardeerden (en nodig hebben) dat je ze aandacht geeft.
Na het heerlijke avondeten, beef stew met groentes en rijst, vertrokken we naar een restaurant iets verderop voor een pubquiz. Het waren echt van die vragen die je verwacht bij een pubquiz, vragen waarbij je denkt: ‘hoe moet je dit nou weten?’ Veel vragen over films, muziek maar ook historie en geografie. Ik wist misschien het antwoord op zes vragen ofzo, gelukkig had ik een goed (en gezellig) team. Het duurde alleen vrij lang en iedereen was nogal moe. Dan bij terugkomst toch nog snel even je blog schrijven en voor je het weet is het 23.00 uur. De wekker staat gewoon weer op 6.30 dus het wordt tijd om te stoppen.

Ik ben benieuwd hoe de schooldag morgen gaat verlopen. Weer een pauze van 1,5 uur zou ik helemaal niet erg vinden, haha. ’s Middags heb ik Adult Literacy. Dit zijn volwassen vrouwen die graag willen leren lezen en schrijven (in het Engels). Ik ben heel benieuwd hierna, geen idee of ik dit kan. Andere vrijwilligers zijn er erg enthousiast over, dus we gaan er maar met een open blik in denk ik.

  • 02 Augustus 2013 - 14:35

    René:

    Enthousiasme en ongeduld kunnen andere woorden zijn voor opdringerig en onbeleefd, terwijl je er dezelfde feitelijke gedragingen mee omschrijft. Het is maar net vanuit welk normen-en waardenperspectief je het bekijkt.

  • 02 Augustus 2013 - 20:04

    Marije Melaard:

    Hoi Bert,
    Leuk dat jullie de blog ook nog steeds lezen. Ja, het is zeker een heel andere ervaring dan wanneer je als toerist een land in Afrika (of waar dan ook) bezoekt. Grappig dat je deze opmerking plaatste, want hier had ik het van de week nog met een andere vrijwilliger over. Die had ook gereisd door Afrika als toerist, maar beleefde het nu totaal anders. Je komt nu echt soms letterlijk en figuurlijk bij de mensen binnen. Ik kom ook via zeer bijzondere wegen in buurten en gebieden waar je normaal gesproken waarschijnlijk nooit zou komen. Wel heel erg gaaf dus. En in de weekenden is er genoeg tijd om alsnog de toerist uit te hangen en dat is dan ook heerlijk!
    En inderdaad, je moet hier blij zijn met de kleinste vooruitgang en het gaat zeker weten nog generaties kosten. Maar ik ben er van overtuigd dat het ook hier moet kunnen, uiteindelijk.

  • 02 Augustus 2013 - 20:05

    Marije Melaard:

    Hee papa,
    Dat klinkt inderdaad heel anders en ik denk dat deze woorden ook gebruikt kunnen worden. De waarheid ligt waarschijnlijk ergens in het midden. Het zijn schatten van kinderen, maar zodra ze ‘materiaal’ zien, draaien ze gewoon een beetje door. Op zich ook wel logisch als je bedenkt dat ze in materieel opzicht niet of nauwelijks iets hebben. Verder worden ze ook op een hele andere manier opgevoed, in een andere cultuur en natuur dan wij. Ik spreek hier ook regelmatig met andere vrijwilligers over en dat geeft ook nieuwe inzichten. Maar bedankt ook voor jou blik hierop vanuit Nederland! Je gaat er weer wat genuanceerder door kijken.

  • 07 Augustus 2013 - 20:50

    Yvonne:

    Heej Marije,

    wat een verhalen elke dag! Echt leuk om je verslagen weer te lezen.
    Misschien een wereld van verschil in sommige opzichten, maar uiteindelijk valt alles weer terug op de basis. Liefde, aandacht, leren, spelen: in Afrika of Europa, het maakt voor kinderen weinig verschil. De manier waarop hier invulling aan wordt gegeven is zoals je al beschrijft soms niet te vergelijken.
    Interessant trouwens dat de meiden van een jaar of 14 erg geïnteresseerd zijn in de wereld om hen heen.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Marije

Ik ben Marije, 24 en werkzaam als orthopedagoog. Op deze blog zal ik reisverslagen gaan bijhouden. Mijn eerste echte reis was in 2013, namelijk 6 weken vrijwilligerswerk in Zambia! In 2014 ben ik met een vriendin op rondreis door Peru geweest. De zomer van 2015 hebben we met ons gezin doorgebracht in Zuid-Afrika.

Actief sinds 13 Mei 2013
Verslag gelezen: 237
Totaal aantal bezoekers 62488

Voorgaande reizen:

27 Juli 2017 - 19 Augustus 2017

Rondreis oost- en midden Australië 2017

24 Juli 2016 - 24 Augustus 2016

Vrijwilligerswerk en rondreis Vietnam 2016

07 Juli 2015 - 29 Juli 2015

Rondreis Zuid-Afrika 2015

13 Juli 2014 - 05 Augustus 2014

Rondreis Peru 2014

11 Juli 2013 - 27 Augustus 2013

Vrijwilligerswerk Livingstone, Zambia 2013

Landen bezocht: