Dag 42. Medical project en Adult Literacy (22 aug)

Vandaag was helaas alweer mijn laatste keer op Home Based Care (HBC). Dit keer gingen we naar de wijk Dambwa. Ik was samen met twee van onze drie jongens op pad; Gary en John. De caregiver vandaag was Benny en er waren nog drie andere dames die wisten naar welke patiënten we moesten en ook zij schreven wat dingen op. Onze eerste patiënt van vandaag had pijn in zijn benen en hoofdpijn. Hij zou morgen naar de kliniek gaan, dus voor die tijd hebben we hem nog paracetamol gegeven en meer konden we eigenlijk niet doen. We konden dus vrij snel naar patiënt twee, een man met maagpijn en hij had moeite om naar het toilet te gaan. Soms zat daar ook wat bloed bij. Verder had hij soms in zijn hele lichaam pijn en dronk hij te weinig. We konden zien dat hij HIV positief was. Ons advies was dan ook; meer drinken, verwezen naar kliniek en hij kreeg multivitaminen en vitamine B. Een 6 jarig HIV positief meisje was ons volgende patiëntje. Ze hoestte veel en had daarbij veel slijmvorming, ook in haar neus. Zag er erg geel uit. Voor de zekerheid, zeker gezien haar HIV, toch verwezen naar de kliniek voor eventueel antibiotica en verder rub-on gegeven voor thuis. Vervolgens liepen we door naar een oudere blinde man met een extreme hoge bloeddruk (190/100), hij moet hiervoor eigenlijk wel medicijnen hebben. Hij had dit al een jaar konden we zien in zijn papieren, maar had niet de mogelijkheid naar een kliniek te gaan. Dat gaan we nu proberen te regelen met één van onze stafleden en een busje van hier. Positief was dat hij bij ons vorige bezoek niet kon lopen, maar dat kon hij nu wel weer redelijk. De vijfde patiënt van vandaag was een vrouw met enorme rugpijn aan de linker kant. Ze had dit al 4 jaar, maar had er nooit naar laten kijken in een kliniek. Uiteraard doorverwezen naar de kliniek en omdat ze geen eetlust had ook wat multivitaminen gegeven. Onze één na laatste patiënt was een vrouw, ook HIV positief, waarvan de benen verlamd zijn als gevolg (bijwerking) van de ARV medicijnen. Ze had nu enorme maagkrampen, maar aangezien die vandaag waren begonnen konden we er nog niet zoveel aan doen. Wel knapte ze altijd erg op van multivitaminen dus die hebben we maar wat extra gegeven. De laatste patiënt van vandaag alweer, en voor mij ook de laatste op HBC, was een vrouw met een hoge bloeddruk. Sinds twee weken had ze hier echter medicijnen voor en al was de bloeddruk nu nog te hoog, we willen het nog even aankijken of de medicijnen zijn werk gaan doen. Vandaag natuurlijk ook weer poppetjes van Omi uitgedeeld en lieve foto’s van blije kinderen gemaakt.
Erg jammer dat dit alweer mijn laatste HBC was, maar ik heb er intens van genoten. Het was een bijzondere wijk om in te werken en rond te lopen, de mensen waren erg vriendelijk en mijn collega-vrijwilligers en caregivers ook.

Het middagprogramma bestond voor mij, Helen en Zara uit Adult Literacy *new. Zeven vrouwen, tussen de 20 en 50 denk ik, uit de gevorderden groep gaven wij een middagje les over ‘hobby’s’. Echter was het niet zo duidelijk, georganiseerd en gestructureerd wat we nou precies moesten doen, wat het niveau van de vrouwen is etc. Wij hadden aan het einde dan ook niet een heel positief gevoel over deze middag, maar de vrouwen hebben veel geschreven en vonden het naar ons idee wel leuk en leerzaam. We hebben eerst allemaal verteld wat onze hobby’s waren en hiervan een lijst gemaakt die ze over moesten schrijven. Daarna hebben ze ruim een uur lang allerlei zinnen geformuleerd in verschillende tijdsvormen, ik-vorm, hij-vorm, wij-vorm etc. met als thema de hobby’s Bijvoorbeeld: I like to cook because… of: my daughter likes to sing because…
De meesten konden hier zich prima mee vermaken, maar er was één vrouw die steeds wel erg snel klaar was en erg goede zinnen vormde. Haar gaven we dan ook de opdracht om een brief te schrijven en daarin te verwerken wat haar hobby’s waren en de persoon naar wie ze schreef naar zijn/haar hobby’s te vragen etc. Ook dit deed ze bijna vlekkeloos, we waren echt onder de indruk van het niveau. Van alle vrouwen wel eigenlijk Soms nemen de vrouwen (vaak zijn het jonge moeders) hun kind (vaak baby) mee, dus borstvoeding geven onder lestijd is heel normaal, haha. Vandaag was dit echter niet het geval, er was slechts één vrouw die haar twee jaar oude dochtertje mee had genomen. Haar kon ik nog weer verblijden met een knuffeltje.
Na het project nog een tijdje rondgehangen bij de lodge, gekletst en foto’s uitgewisseld om vervolgens nog snel even een douche te nemen voor het eten. Vandaag stonden er frieten, pompoen en een worstje op het menu. Beetje vreemde combi en vreemde dag voor mij voor patat, maar als je trek hebt eet je alles. ’s Avonds een tijdje met het thuisfront aan de telefoon gehangen, ze zijn weer veilig terug van een mooie vakantie op Kreta. Toch wel een leuk vooruitzicht om ze over enkele dagen weer in het echt te zien en te spreken. Verder is het op zo’n avond wat kletsen, kopje koffie, blog schrijven en lezen. Voor de World Animal Day moesten er weer een hoop poster gemaakt en geschilderd worden. Hierbij nog wel even geholpen. Ik was vandaag aardig uitgeput, waarschijnlijk komt dit deels door het warme weer en het zonnen/relaxen tussen de middag. Gelukkig was ik zeker niet de enige, meer mensen hadden om 20.00 zoiets van: ‘shit, het is nog maar 20.00 uur.’

Morgen alweer voor de aller aller aller laatste keer op project, gek idee hoor na 6 weken hier. ’s Ochtends ga ik met John naar de Dambwa kliniek (alweer). Laten we hopen op het wegen van baby’s, de laatste kans. ’s Middags is nog niet bekend waar ik heen moet. Er is morgen weer een soort World Lions Day, maar dan voor alle wilde dieren ofzo, World Animal Day ofzo. Elf van onze mensen gaan hier als vrijwilliger bij helpen, de anderen worden verdeeld over een aantal andere afternoonprojecten. Zelf had ik twee weken geleden al geholpen bij World Lions Day en morgen is mijn laatste dag/mogelijkheid voor de projecten hier, ik heb me daarom niet opgegeven voor deze dag.