Dag 6. Teaching en YCTC (17 juli)
Blijf op de hoogte en volg Marije
17 Juli 2013 | Zambia, Livingstone
Vannacht een stuk beter geslapen. Wel wat blauwe plekken door het harde bed, maar ach daar wennen we wel aan. De meeste Afrikanen hebben niet eens een bed zullen we maar zeggen. Na het ontbijt vertrokken we weer met de groep naar onze projecten. Het eerste stukje heeft een redelijk ‘normale’ weg, we zetten dan 4 vrijwilligers af bij de DCC school. Vervolgens rijden we door en gaan we ‘de bush bush’ in. Een zandpad met enorme gaten, kuilen stenen etc. real Afrikca. Emilie en ik gingen weer naar de Mwandie school om les te geven aan grade 4. Op school bleek de teacher niet aanwezig te zijn, die was ‘ziek’, dus…. Gelukkig hadden we ons goed voorbereid en konden we beginnen met een spellingles, na de pauze deden we rekenen en het laatste half uur speelden we galgje. De kinderen willen constant dat je hun werk na kijkt, na bijna elk woord of elke som staan ze naast je en roepen ‘teacher, teacher, can you correct?’. Niet echt handig als je andere kinderen uitleg probeert te geven, dus dat gaan we proberen om morgen te veranderen. Tijdens de pauze hebben we leuke foto’s kunnen maken van de kinderen, dat vinden de meesten geweldig. Tijdens galgje hadden we de groep (31 kinderen) opgedeeld in 3 groepen. Één groep verzon een woord, de andere probeerde het te raden en de derde groep keek toe. Ze kenden het spel niet, maar dat duurde niet lang. Ze probeerden wel veel vals te spelen en bij elkaar te spieken, maar uiteindelijk heeft iedereen wel veel lol gehad denken we.
Voor en na de lunch hebben we voor het eerst even bij het zwembad kunnen liggen en heb ik mijn eerste duik genomen in het ijskoude zwembad. Gelukkig is de zon erg warm, zeker rond de middag. Om 14.00 vertrokken we met 7 vrijwilligers naar YCTC, dat is een gebied met wat gebouwen van de gemeenschap, en verzorgen daar een soort afterschool club. We hadden spelletjes bij ons, voetballen en spullen om mee te kunnen kleuren. De weg er naar toe was echt vreselijk, we werden behoorlijk heen en weer geschud, maar het is aan de andere kant ook fantastisch om naar buiten te kijken en al die mensen op straat te zien. Overal zijn marktkraampjes die werkelijk van alles verkopen. Overal lopen blije mensen rond, vooral kinderen, die naar je zwaaien en achter de bus aan rennen en dan mzungu (blanke) roepen. Dit gebeurde vooral toen we met de deur open reden (tja geen airco en dan met 12 in een busje bij 30 graden..). Zo leuk en schattig zijn die kids hier en zo ontzettend vrolijk, heel bijzonder onder deze omstandigheden met mijn Nederlandse ‘bril’ op. We hebben anderhalf uur memory, domino, voetbal en basketbal gespeeld en ook werd er veel gekleurd en gelezen. Foto’s mochten hier helaas niet gemaakt worden. Na een hobbelige rit terug snel nog wat geld wisselen voor de safari (Chobe Trip) dit weekend, om vervolgens weer voor het avondeten aan te schuiven, spaghetti bolognese dit keer. Na en (helaas alweer koude) douche en het voorbereiden van de lessen voor morgen samen met Emilie is de avond zo weer voorbij.
Morgen ga ik dus uiteraard ’s ochtends weer les geven, ’s middags sta ik ingedeeld voor ‘Reading Club’. Waarschijnlijk zullen we in groepjes (voor)lezen, woordspelletjes spelen etc.
Of er morgen een teacher aanwezig gaat zijn weten we niet, maar we hebben al wel afgesproken dat we de komende 4 weken (daarna hebben de kinderen vakantie) best op deze voet verder willen gaan en prima met z’n tweeën les kunnen geven.
Het begint hier al wel een beetje te wennen, de vrijwilligers, de kinderen, de locals, de omgeving en het weer zijn fantastisch. Ach en 6 weken wat minder comfort zullen we wel overleven.
Ps: ik wil tegen iedereen zeggen die heeft gereageerd op mijn weblog tot nu toe, dat ik dat heel leuk vind en ze graag lees! Helaas lukt het me op de één of andere manier niet om er via de site op te reageren, vandaar dat ik het zo even doe.
Verder lukt het plaatsen van foto’s nog niet, omdat het internet zo traag is. Hopelijk komen die nog!
Voor en na de lunch hebben we voor het eerst even bij het zwembad kunnen liggen en heb ik mijn eerste duik genomen in het ijskoude zwembad. Gelukkig is de zon erg warm, zeker rond de middag. Om 14.00 vertrokken we met 7 vrijwilligers naar YCTC, dat is een gebied met wat gebouwen van de gemeenschap, en verzorgen daar een soort afterschool club. We hadden spelletjes bij ons, voetballen en spullen om mee te kunnen kleuren. De weg er naar toe was echt vreselijk, we werden behoorlijk heen en weer geschud, maar het is aan de andere kant ook fantastisch om naar buiten te kijken en al die mensen op straat te zien. Overal zijn marktkraampjes die werkelijk van alles verkopen. Overal lopen blije mensen rond, vooral kinderen, die naar je zwaaien en achter de bus aan rennen en dan mzungu (blanke) roepen. Dit gebeurde vooral toen we met de deur open reden (tja geen airco en dan met 12 in een busje bij 30 graden..). Zo leuk en schattig zijn die kids hier en zo ontzettend vrolijk, heel bijzonder onder deze omstandigheden met mijn Nederlandse ‘bril’ op. We hebben anderhalf uur memory, domino, voetbal en basketbal gespeeld en ook werd er veel gekleurd en gelezen. Foto’s mochten hier helaas niet gemaakt worden. Na een hobbelige rit terug snel nog wat geld wisselen voor de safari (Chobe Trip) dit weekend, om vervolgens weer voor het avondeten aan te schuiven, spaghetti bolognese dit keer. Na en (helaas alweer koude) douche en het voorbereiden van de lessen voor morgen samen met Emilie is de avond zo weer voorbij.
Morgen ga ik dus uiteraard ’s ochtends weer les geven, ’s middags sta ik ingedeeld voor ‘Reading Club’. Waarschijnlijk zullen we in groepjes (voor)lezen, woordspelletjes spelen etc.
Of er morgen een teacher aanwezig gaat zijn weten we niet, maar we hebben al wel afgesproken dat we de komende 4 weken (daarna hebben de kinderen vakantie) best op deze voet verder willen gaan en prima met z’n tweeën les kunnen geven.
Het begint hier al wel een beetje te wennen, de vrijwilligers, de kinderen, de locals, de omgeving en het weer zijn fantastisch. Ach en 6 weken wat minder comfort zullen we wel overleven.
Ps: ik wil tegen iedereen zeggen die heeft gereageerd op mijn weblog tot nu toe, dat ik dat heel leuk vind en ze graag lees! Helaas lukt het me op de één of andere manier niet om er via de site op te reageren, vandaar dat ik het zo even doe.
Verder lukt het plaatsen van foto’s nog niet, omdat het internet zo traag is. Hopelijk komen die nog!
-
17 Juli 2013 - 21:19
Anneke:
Hey Marije
Wat een ervaringen zeg, iedere dag nieuwe indrukken
Geweldig dat het zo goed gaat allemaal, volgens mij gaat het je heel goed af, om voor de klas te staan.
Ik ben benieuwd naar je safari, wat je dan allemaal gaat zien
Ik zie je verslagen te gemoed
succes morgen met de nieuwe regels die je gaat toepassen in de klas, dat ze ff geduld moeten hebben, ik hoop dat het je gaat lukken.
grtjs van Flakkee
-
17 Juli 2013 - 21:26
Yvonne:
Heej Marije, ik lees je blogs altijd weer met veel plezier. toch wel wat hoor: mijn ogen"dochter" zo ver weg !fijn om te horen dat je je plek al wat kunt vinden. en wat goed dat jullie gewoon samen al les geven.ik denk vaak weer: wat zou je nu weer aan het doen zijn ? maar idd, een beetje minder comfort voor 6 weken is vast nog wel te doen. als je weer in NL bent ben je de eerste ochtend niet wakker te krijgen omdat je bed zo fijn ligt ;)
veel plezier op safari! -
17 Juli 2013 - 23:09
Omijet:
Hoi li
everd. Ik was al nieuwschierig naar een nieuw verslag van je. Ik ga er echt naar uit kijken .ben ook heel erg blij dat je je draai daar al gaat vinden. -
18 Juli 2013 - 00:24
René:
Dag Juf Marije,
Heb net al je verslagen weer met veel plezier gelezen. Terwijl ik lees, zie ik de beelden die je beschrijft voor mij. Je schrijft heel beeldend en ik kan Afrika voelen en ruiken. Leuk ook dat je elke dag merkt dat je meer kan dan je ooit hebt gedacht en dat je nuchter reageert op onverwachte situaties en die oplost alsof het dagelijkse kost is. Het allerknapst vind ik dat het je lukt om al die indrukken en beelden elke dag weer aan het beeldscherm toe te vertrouwen. Hou dat vooral vol, dan blijven wij op de hoogte en kunnen we op afstand meegenieten van een bijzonder verblijf in een bijzonder land. Heel veel plezier tijdens je safari en pas of voor wilde mensen. Die schijnen gevaarlijker te zijn dan wilde dieren.
Dikke kus,
papa.
-
18 Juli 2013 - 18:57
Oma Dien:
Lieve Marije,
Wat beleef je veel. Prachtig dat je dat laat weten aan velen die er belangstelling voor hebben.
Ik geniet ervan en kijk iedere dag uit naar jouw verslag. Leef zeker met jou mee hoor en denk altijd aan je.
Veel liefs van oma Dien. -
18 Juli 2013 - 23:34
Bert:
Wekker gaat af, uit bed springen, PC aanzetten, tanden poetsen en douchen en dan het verslag van Marije lezen. Zo beginnen tegenwoordig mijn dagen. En dat zegt eigenlijk genoeg. Heel mooi om zo mee te mogen doen met jpouw belevenissen in Livingstone. Ik hoop dat er binnenkort PC's uitkomen met een outlook waarmee je ook de geur kunt overbrengen.... -
19 Juli 2013 - 15:02
Sandra Van Der Velde:
Hallo Marije,
Sprak gister je moeder op een feestje en ze vertelde dat je in Afrika was voor vrijwilligerswerk. Ik was razend nieuwsgierig naar je ervaringen dus meteen je blog gelezen. Indrukwekkend hoor! En je schrijft leuk! Mocht je na dit avontuur niet weten wat je wilt, kan je altijd nog schrijfster worden...;-)))!
Welja, ik ga je ook even volgen...zelf heb ik jaren geleden een 3.5 week een kampeersafari zuidafrika, Botswana, namibie en Zimbabwe gedaan. Met stip nr 1 reiservaring!
Door jouw reisverslag waan ik me ook even weer op de onmetelijke vlaktes tussen de wilde dieren...
Chobe is ook geweldig. Benieuwd wat jij er van vindt in je volgende blog!
Heel veel plezier de komende weken! Geniet ervan! Een ervaring om nooit meer te vergeten..
Groet Sandra -
19 Juli 2013 - 21:51
Joanna:
Leuk om elke keer weer je verslag te lezen! Heel veel plezier en veel succes.
Groetjes Joanna -
21 Juli 2013 - 18:07
Annemieke En Bert:
Hoi Marije,
Wat ontzettend leuk om je op afstand te volgen en te lezen dat je het waanzinnig naar je zin hebt. Je verhalen spreken voor zich. Met mijn ogen dicht zie ik je de dingen die je schrijft doen. Zodra ik ze weer open doe voel ik de luxe waarin wij verkeren. We zitten momenteel in Zuid-Frankrijk waar we alles binnen handbereik hebben en keuzes maken tussen zelf koken of uit eten gaan, naar het geweldig mooie zwembad of naar het strand gaan. Ja nu ik dit op schrijf liggen onze werelden idd ver uit elkaar. Toch zou ik ook graag mee willen maken wat jij nu allemaal doet zo zie je maar ......
Veel plezier op safari en blijf in vredesnaam in de auto. :-)
Liefs van ons, Bert, Annemieke en Anne xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
