Dag 24. Relaxen, Market, Zambezi (4 augustus)

Zoals gezegd vandaag weinig spannends gedaan, dus ook niet zo veel te melden. Vanmorgen ging de interne wekker gewoon af om 6.30, maar gelukkig viel ik nog weer in slaap tot 9.00 uur. Na het ontbijt maar weer eens een handwasje gedaan. Blijkbaar erg lopen schrobben ofzo, want ik had daarna twee blaren op mijn vingers, vreemd! Tot 14.30 heerlijk aan het zwembad in de zon gelegen, veel gekletst en gelezen. Heerlijke ochtend zo na al dat werken doordeweeks en na de vermoeiende maar fantastische dag gisteren. Maar zo rond de middag begonnen we ons toch wat te ‘vervelen’, we zijn het niks doen niet meer gewend. We besloten met z’n vieren (Anne, Marcia, Lizzie en ik) nog even naar de Cureo Market (souvenirs) te gaan, aangezien Anne en Marcia morgen weer naar Nederland vliegen. Net als in Turkije wordt je elk winkeltje bijna ingesleurd, iedereen vraagt hoe het met je gaat en je bent iedereens zus hier. Ach ja, het heeft wel wat. Het was super gezellig en op de terugweg heb ik de meiden getrakteerd op een heerlijk softijsje van de Hungry Lion (lijkt op de Kentucky). Toen we terug waren konden we ons meteen gaan klaarmaken voor het uiteten en hadden Anne en Marcia nog even tijd om hun tas in te pakken. Om 18.45 zaten we bij het lokale restaurant ‘Zambezi’. Vorige week aten we hier ook en het was toen zo ontzettend lekker, daarom wilde we vandaag weer. Een aantal mensen die morgen vertrokken wilden ook nog graag krokodil proberen. Ik bestelde (net als vele anderen) spareribs van krokodil, dat leek me wel erg lekker en leuk om te proberen. Helaas kwam de serveerster 10 min later bij ons om te vertellen dat de spareribs op waren. Balen, maar ja, dan wilden we wel de gewone stukjes krokodil. 5 min later kwam ze weer om te zeggen dat ze nog maar voor twee personen krokodil had. Anne en Marcia mochten dat van ons dan wel nemen, omdat het hun laatste avond was. Lizzie en ik bestelden daarna Kudu. 20 minuten later staat de serveerster weer bij ons: ‘helaas, ook de Kudu is op.’ Pff oké This Is Africa (TIA), maar ik had het inmiddels wel een beetje gehad. Het was inmiddels 19.45 en gemiddeld moet je nog wel 45 min op je eten wachten na bestelling. Uiteindelijk koos Lizzie voor de geit en ik voor kip Peri Peri. Op een gegeven moment kregen een aantal hun eten al, maar de meesten nog niet. Uiteindelijk hadden de eersten hun eten al op en de laatsten hadden hun eten nog niet eens gekregen. Eindelijk, om 20.40 kregen we dan ons eten. Ik kreeg de kip maar i.p.v. met rijst, patat en i.p.v. groentes salade, wel wat van gezegd natuurlijk maar gewoon opgegeten, wilde niet nog langer wachten. De kip vond ik echt niet lekker, super pittig en zuur tegelijk. Maar ja, ik rammelde echt van de honger, dus maar zoveel mogelijk opgegeten. Lizzie vond haar geit niet lekker en Anne en Marcia hadden slechts 3 of 4 stukjes krokodil en verder groentes. Al met al dus niet echt een geslaagde avond wat betreft eten. Het was ondertussen wel heel erg gezellig. Aangezien wij vieren niet echt een verzadigd gevoel hadden zijn we op de terugweg nog langs ‘Olga’s’ gegaan voor een toetje. Ze hebben hier namelijk echt de heerlijkste toetjes, een soort van arretjescake. Een soort koekje van chocola, biscuits, boter en suiker vermoedelijk. Een bolletje ijs en (mijn eerste) kop cappuccino maakte het af! We hebben met z’n vieren ontzettend veel lol gehad in het restaurant, een hele leuke afsluiter van deze relaxdag. Olga’s is ongeveer 300 m verwijderd van onze lodge, maar wandelen is toch niet zo verstandig, zeker niet met vier meiden. We wilden dan ook net een taxi gaan nemen toen we iemand zagen van onze lodge, een lokal. Hij was samen met een andere vrijwilliger met de auto en ging net terug. We konden wel een lift krijgen, dus wij met z’n vieren op de ‘achterbank’, al kon je het niet echt zo noemen. Een soort bankje + de wielen. Dikke lol natuurlijk. Bij terugkomst heeft Marcia mijn laptop nog even kunnen gebruiken om te skypen met haar moeder, schreven we nog even in onze blog/dagboek en toen zat deze dag er ook alweer op.

Morgen om 11.00 vertrekt er weer een boel mensen en ’s middags komt er weer een nieuwe groep. Na het uitzwaaien ga ik met een aantal mensen naar een stoffenmarkt hier. We hebben morgen een extra vrije dag, omdat het Farmingday is hier, een nationale feestdag.