Dag 27. Teaching en Artclub (7 augustus)

Vandaag ging ik weer naar mijn school toe voor de laatste dagen, vrijdag krijgen ze vakantie. Er waren slechts 28 kinderen van de 38 aanwezig. Dit gebeurd vaak in de laatste week voor de vakantie. Ze doen ook vrijwel niks meer op school, er zijn geen echte lessen. Ze zingen, spelen buiten, moeten schoonmaken of in de tuin werken, ja serieus (zie foto’s). De leerkrachten staan ondertussen toe te kijken.
Toen we aankwamen vanmorgen stonden de kinderen allemaal buiten in de rij voor de klas, de teacher zat binnen de rapporten te schrijven. De teacher van grade 3 zei tegen Emilie en mij dat we wel vast de klas in konden gaan. Oké.. Daar begrepen we dat de kinderen gisteren eerder naar huis waren gegaan dan toegestaan ofzo en dat ze daarom nu buiten stonden. Emilie en ik vertrouwden het niet helemaal en al snel hadden we in de gaten wat er werkelijk gebeurde, de kinderen werden geslagen. Er kwamen namelijk ineens kinderen huilend en met hun handen wapperend de klas ingelopen. Wat bleek, de teacher van grade 3 was ze één voor één met de bordenwisser vijf keer op hun vingers aan het slaan. Blijkbaar deed het echt enorm veel pijn, want de kinderen zijn hier zeker niet kleinzerig en huilen nooit! Zeker de jongens niet, maar een aantal van hen nu toch zeker wel. Je zag gewoon dat ze pijn hadden. Tjah en wat moet je dan… Het liefste wil je ze troosten, maar dat kun je niet doen, dat doet weer af aan het gezag van die teacher. Ik vond het vreselijk om te zien maar kon niks deon en wist ook niet of ik hier later een gesprek over moest aangaan met de kinderen. Één meisje, Memory, heb ik aan het eind nog wel even gezegd dat ik het heel naar vond om te zien wat er gebeurde, maar dat ik er niks aan kon doen. Ik denk dat een aantal kinderen daarna meteen naar huis zijn gegaan, zonder nog de klas in te komen. Met de rest hebben we maar wat spelletjes gespeeld met letters en cijfers of het bord schrijven. Twee groepen waarvan steeds één naar voren kwam en zo snel mogelijk het juiste antwoord moest omcirkelen voor een punt. Daarna hebben we buiten het alfabetspel gespeeld, maar ondanks dat we de regels van te voren weer duidelijk hadden gemaakt (niet schreeuwen, duwen, vechten of vals spelen) bleven ze toch vervelend naar elkaar doen. We gingen dus weer naar binnen en speelden galgje. Helaas ging het ook hier na het derde spelletje al mis: schreeuwen, zeggen dat de ander vals speelt, zelf vals spelen. Emilie was het toen zat en zei dat ze geen spelletjes meer ging spelen. Toen was het wachten op de teacher, zij zou iets later het ‘Aids lied’ met ze oefenen. Hier heb ik een mooi filmpje van kunnen maken. Om 10.30 zijn we naar buiten gegaan om een groepsfoto. We hebben in overleg met de staf van African Impact, de coördinatoren, besloten geen cadeaus, eten en/of drinken meer te geven wanneer het onze laatste dag is als vrijwilligers. De kinderen beginnen hier namelijk op te rekenen, vragen er zelfs naar en dat ‘verwennen’ willen ze hier eigenlijk juist voorkomen. Ze gaven als tip een groepsfoto te maken, deze af te drukken en er een poster van te maken. Een leuke tekst erbij en dan heb je toch een ‘cadeau’ te geven voor de hele klas. Het lokaal fleurt er ook nog van op. Super leuk idee en aangezien ik de hele tijd met Emilie heb samengewerkt leek het mij leuk en logisch een foto met de klas, de teacher en ons tweeën te maken. Emilie dacht hier helaas anders over, beetje vaag. Ze wilde een foto van haar met de klas alleen en ging daar dan een poster van maken. Ik mocht er dan wel zelf één maken, nou bedankt dat het mag, pff. Beetje frustratie, maar ja daar zet je je dan maar overheen. Ik heb vandaag een ontzettend leuke foto kunnen maken en heb hier vanmiddag een (naar mijn idee) mooie poster van kunnen maken met een leuke tekst. Morgen ga ik hem geven, aangezien blijkt dat de school vrijdag al dicht is en we dan vast beginnen met de Holidayclub. Hoe dat vorm gaat krijgen horen we morgenmiddag.
Na het maken van de foto vertrok de teacher terwijl wij nog 45 min aanwezig waren. Beetje vaag en de meeste kinderen gingen ook al naar huis. Ze liet nog wel even weten dat ze er morgen niet is, wij moeten maar zien wat we doen. Heel apart, later vanmiddag met Tammy, de coördinator, overlegd en we gaan gewoon maar weer wat spelletjes spelen, knutselen etc.
Al met al dus niet echte en geweldige ochtend, met een naar nasmaakje van het slaan en de huilende kids.

Na de lunch had ik Artclub op de school ‘Linda’s’ samen met Sasha, Gary en Vidya (de laatste twee zijn nieuw). Allemaal super enthousiast en gemotiveerd. Er waren 30 kinderen we hadden gisteren tien leeuwen voorbereid. Ze moesten dus wel in groepjes werken en dat ging verbazend goed! We lieten ze eerst allemaal achterin de klas staan zodat wij in alle rust groepjes konden maken en op elke tafel de benodigde spullen leggen. Hoe langer je hier bent hoe handiger je wordt en hoe ‘georganiseerder’ je het gaat maken. Vervolgens een duidelijke uitleg gegeven en toen konden ze met z’n drieën de leeuw gaan verven. Ze waren erg enthousiast en het werden ‘prachtige’ leeuwen, alle kleuren van de regenboog werden gebruikt, haha. Ondertussen was ik poten en manen aan het uitknippen van vilt. De leeuwen moesten even drogen en de kinderen tekenden ondertussen leeuwen. Vervolgens gaven we ze wat informatie over leeuwen en vervolgens hielden we een ‘quiz’ over deze informatie en ging ik rond met foto’s en filmpjes van leeuwen in het wild. Ik had namelijk de foto’s van onze safari nog op de camera staan. Ze vonden het prachtig natuurlijk en keken er met open mond naar. In de laatste 20 min hebben we ze allemaal geholpen met het afmaken van de leeuwen: manen, poten, staart, oren, ogen, neus/mond en snorharen. Ze waren er zo trots op! Buiten hebben we een groepsfoto gemaakt met alle gemaakte leeuwen, prachtig (zie foto). Deze foto’s hebben we ’s middags af laten drukken en er prachtige posters van gemaakt. Morgen gaan we ze langs brengen, zullen ze vast blij mee zijn! We dachten dat we de leeuwen niet mee konden geven naar huis, omdat niet ieder kind er één had. Echter loste dit zich ‘vanzelf’ op. De kinderen namen ze mee om thuis te laten zien en hebben beloofd ze morgen weer mee terug te nemen als klasdecoratie. Ik vraag het me af, haha.
Bij thuiskomst was het snel naar shoprite om de foto’s af te drukken en de posters te maken. Het eten liet lang op zich wachten vandaag. Het was een BBQ voor 60 mensen, aangezien de vrijwilligers van Lion Encounter mee zouden eten en informatie kwamen vertellen over hun project, de leeuwen, hun bedreiging etc. Zaterdag is het namelijk wereld leeuwen dag. Uiteindelijk hebben we eerst het praatje gehad en konden we om 20.15 dan toch op ons eten aanvallen. Verder was het weer een gezellige avond. Blog schrijven (met meerdere mensen aan één tafel) en kletsen.